W dniu 22 lutego Kościół powszechny obchodzi święto Katedry św. Piotra, Apostoła. To święto jest jedyne w swoim rodzaju. Nie świętujemy żadnej tajemnicy z życia Jezusa, nie wspominamy świętego lub rocznicy poświęcenia kościoła. Spoglądamy ze czcią na… krzesło. Chodzi o katedrę św. Piotra. Katedra to nie tylko szczególna świątynia, „Matka wszystkich kościołów w diecezji”, ale także miejsce z którego się naucza. Ważne jest, kto to miejsce zajmuje i równie ważne, czego z tego miejsca naucza. Słowo „katedra” kojarzy się z kościołem biskupa. I słusznie, ale pierwotnie to słowo oznaczało podwyższone miejsce, z którego naucza biskup. Ten sens słowa „katedra” zachował się jeszcze w nazewnictwie uniwersyteckim. Profesorowie mają katedry, czyli kierują nauczaniem w jakiejś dziedzinie wiedzy.
Święto to przywołuje Św. Piotra, który został wybrany przez Chrystusa, Pana i Nauczyciela, aby przekazywał Jego naukę, by w Jego imieniu głosił Dobrą Nowinę. Jezus zmienił imię Szymona, znając jego charakter, serce, prawdziwą naturę. Piotr, czyli skała, opoka. Został on powołany, by utwierdzał swoich braci w wierze. Chrystus powierzając Piotrowi władzę nauczania wyróżnił go w szczególny sposób, spośród wszystkich apostołów.
W tym tygodniu Papież Franciszek mianował polskiego werbistę o. Walentego Gryka SVD biskupem w Papui Nowej Gwinei. Polski misjonarz ma 65 lat i pochodzi z Kwidzyna (diecezja elbląska). Pod wpływem lektury listów misjonarzy z Papui wstąpił do werbistów i w 1985 roku, wkrótce po święceniach, rozpoczął pracę w tym kraju.